Sertlik ölçümü, malzemeye bilinen miktarda bir yük uygulanması ile ölçülebilir. Batıcı uç olarak elmas gibi sert malzemelerin kullanılmasıyla deformasyon sadece kuvvetin uygulandığı malzemede (test numunesi) sınırlı tutulur.

Vickers sertlik deneyi, tabanı kare ve tepe açısı 136° olan standartlaştırılmış pramit şeklinde bir elmas ucun değişlken yükler altında numune yüzeyine batırılması sonucu bir iz oluşturma esasına dayanır.

Brinell sertlik deneyi, belirli çaptaki sert malzemeden yapılmış bir bilyanın, deneyi yapılacak malzemenin yüzeyine, belirli bir yükle, belirli bir süre bastırılmasından ve sonuç olarak meydana gelen iz alanının belirlenmesi ile yapılan test yöntemidir.

Rockwell Sertlik Testi, malzeme üzerine 1/16'' çelik bir bilya veya tepe açısı 120 derece, uç çapı 0,2 mm olan konik elmasın malzemeye batırılmasıyla yapılır. Batıcı bir ucun önce sabit küçük bir yükle bastırılmasıyla meydana getirilen izin dip kısmı başlangıç noktası alınarak, yük daha yüksek belirli bir yüke arttırılıp belirli bir sürenin ardından tekrar önceki yüke dönülme suretiyle, başlangıçtaki ize oranla meydana gelen iz derinliğindeki net artışın belirlendiği bir testtir.